نمک دریایی بهتر است یا نمک صنعتی خوراکی

بر طبق دستور سازمان های بهداشت و استاندارد ، نمکی که مورد استفاده برای خوراک انسان قرار می گیرد باید تصفیه شده بوده و خلوص آن بیشتر از 99/2 درصد باشد. نمک خوراکی باید فاقد مواد مضر و فلزات سنگین باشد. اما به تازگی نوع خاصی از نمک به نام نمک دریا توسط برخی رستوران ها و تولید کنندگان مواد غذایی تبلیغ می شود ، تحت این عنوان که تصفیه خاصی روی آن انجام نشده و دارای مواد معدنی مورد نیاز بدن به میزان بیشتر است. همچنین گفته می شود نمک دریایی موجب سم زدایی بدن ، بهبود عملکرد سیستم گوارشی ، تامین آنتی اکسیدانت های ضروری و ... می شود. 

موارد ذکر شده در بالا در مورد نمک دریایی دارای مستندات علمی نیست. البته باید در نظر داشت که مصرف زیاد هر نوع نمکی برای بدن مضر است. همچنین دیدگاه طب سنتی  هم کاملا با استاندارد های سازمان بهداشت مخالف بوده و نمک تصفیه شده را به دلیل حذف مواد مفیدی همچون کلسیم و نیز افزودن ید صنعتی بسیار زیان بخش می داند. از طرفی نمک دریایی دارای سایز بزرگ تری بوده و بنابراین احتمال دارد مصرف آن بیشتر از نمک صنعتی تصفیه شده باشد. آنچه که اهمیت دارد این است که باید میزان مصرف هر گونه نمکی را به شدت کاهش دهیم ، چه نمک دریایی باشد چه نمک صنعتی تصفیه شده. طبق تحقیقات انجام شده ، بدن ما به بیش از 6 گرم نمک در روز نیاز ندارد که این میزان نیز معمولا توسط مصرف خوراکی های معمول تامین می شود.

 اما عمده ترین تفاوت نمک دریا با نمک صنعتی تصفیه شده در میزان "ید" موجود در آن ها است. نمک صنعتی غنی شده بوده و میزان مشخصی ید به آن افزوده شده که برای کارکرد بهتر غده تیروئید ضروری می باشد. اما نمک های طبیعی نظیر نمک دریایی غنی شده نبود و حاوی میزان بسیار ناچیزی ید است. البته در این مورد نیز 2 نکته هائز اهمیت می باشد. اول اینکه منبع اصلی دریافت ید برای بدن انسان نمک نیست بلکه مواد غذایی با ارزشی همچون ماهی ، لبنیات ، غلات ، تخم مرغ و ... می باشد. ثانیا ید افزوده شده به نمک تصفیه شده یددار ،بسیار فرار بوده و به فاصله کوتاهی پس از باز شدن بسته بندی نمک ، از دست می رود. مصرف نمک خوراکی ید دار بیشتر برای دو گروه خاص که در معرض کمبود ید هستند توصیه می شود. گروه اول ، زنان باردار و شیرده و گروه دوم افراد گیاهخوار هستند که هیچ گونه یدی دریافت نمی کنند.